Selamat kembali jiwaku...& terima kasih ya mawar-mawarku

Genap seminggu sy mninggalkan kuching...
Genap seminggu pesanan sahabat2 seperjuangan sy tergiang-giang di telinga...
Insya Allah sy cuba utk menyampaikan nya ke hati...

Rindu saya pd kalian bukan rindu biasa..
rindu wajah letih kalian slepas bdakwah dan beraktiviti dbwh terik mentari,
rindu senyum kalian dalam setiap sapaan...
rindu cinta sahabat dlm hati kalian yg ikhlas berkerja di jln ALLAH...

alhamdulillah baru kini diberi kekuatan utk kembali menulis...trima kasih kerana kalian cermin2 ajaibku seperti kata asiah yusro. Sy tatapi stiap waktu yg sy lalui di bumi Sibu ini, amat berbeda dr Kuching, bukan kerana saya dilahirkan di Kuching tetapi kerana gersangnya jiwa sy di sini...hampir 5 bulan sy tidak menulis di blog ini...entah jiwa sy gersang, tiada kalian menasihatkan...mmg sujud sy kepada-NYA satu-satunya penguat sy, namun sy tewas apbl tiada pendamping sperti kalian...yang bisa menambah iman di dada, yang bisa meredakan kemarahan sy dan yang bisa membuatkan sy menitik air mata krn indahnya kebaikan shbt seperti kalian...tambahan kepenatan yg baru sy pelajari disini, berulang alik ke hospital, hmpr kseluruhan topik clinical adalah "self study"..dan kepenatan itu yg akan sy truskan utk tahun2 yg mendatang...tp insya ALLAH, sy sdh mampu menyesuaikan diri sdikit demi sdikit...

Pertemuan singkat di Kuching semasa idul Adha itu menjd penguat sy, utk berubah, utk trus meraih cinta ALLAH...Alhamdulillah sy punya semangat baru....

"INSYA ALLAH LULUS SEMUA POSTING, DAN KEMBALI MENGUBAT RINDU SAYA DI KUCHING UNTUK BERDAKWAH BERSAMA KALIAN"

namun bukan bermaksud bumi Sibu ini tidak boleh berdakwah di atas...cm mungkin kerana ketidakmampuan sy menguatkan diri...


Sy sudah mula rajin membaca kembli buku2 islamik yg sy bli dlu...tiada alasan sibuk ke hospital, tiada alasan penat meng "history taking" pesakit...kerana nasihat mu, ya sahabat...insya ALLAh sy kuatkan hati sy dgn sujud, dgn ilmu dr pembacaan sy...doakan sy dan atun umair dimantapkan ALLAH disini...begitu juga sahabat yg lain...

Sy harus berhenti menukil, sungguh semua perkara menuntut hak nya...ALLAH mempunyai hak keatas hambaNYA, Ibubapa mempunyai hak keatasnya, diri kt juga punya hak dr diri kt sendiri...dan slps ini sy perlu menunaikan hak kerjaya sy ms depan utk belajar...trima kasih ,ya sahabat...

Ini mawarku untukmu.. .

mawar putih untuk kesucian hatimu

mawar merah untuk keberanianmu menegakkan kebenaran

mawar kuning untuk jiwa riangmu dalam menghulurkan persahabatan

mawar merah jambu untuk keanggunan muslimah yg kau pertahankan

dan kalian adalah mawar2 yg mampu membuat sahabatmu ini tersenyum bahagia...